| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 7525 | Allah Teala müslim bir kulunu, bedenine bir musibetle ibtilaya maruz bıraktığı zaman, Aziz ve Celil olan Allah meleklerine şöyle buyurur: "Onun için evvelce işlemekte olduğu amelin en iyisini yazın." Eğer Allah o kuluna şifa verirse onu günahtan yıkar ve temirler. Eğer ruhunu kabz ederse onu bağışlar. Ve rahmetine nail kılar. | Ramuz el e-hadis, 23. sayfa, 2. hadis |
| 8160 | bir kul mescidde tükürmeğe davranırsa, mescidin duvarları sarsılır. O kimse, bir dalın ateşte yanarkan kıvranması gibi zorlanarak da olsa o tükürüğü yutarsa, Allah o kimseden yetmiş iki hastalığı çıkarır ve yine bu yüzden o kuluna iki milyon hasene yazar. | Ramuz el e-hadis, 65. sayfa, 4. hadis |
| 8446 | Allah (z.c.hz.) kuluna bir nimet verdiğinde, o nimetin eserinin o kul üzerinde zahir olmasını sever. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 11. hadis |
| 8494 | Allah (z.c.hz.) mü'min kuluna belâyı yetiştirmeyi deruhde eder. bir babanın evlâdına hayır yetiştirmek istemesi gibi. Ve yine onu, bir hastaya yemek perhizi yaptırıldığı gibi, dünyadan korur. | Ramuz el e-hadis, 89. sayfa, 11. hadis |
| 11394 | Yeyin, için, sadaka verin ve kibirsiz, israfsız giyinin. Zira Allah kuluna verdiği nimetin eserini kulunda görmek ister. | Ramuz el e-hadis, 343. sayfa, 9. hadis |
| 12058 | bir kimse dünyada bir günah işlese ve cezasını da görse, Allah (z.c.hz.) adildir. O kuluna ikinci defa tekrar azab etmez. Kim de dünyada bir günah işlerse de, onu Allah örter ve affederse, Allah Kerimdir, affettiği şeye dönmez. (Tekrar hesap sormaz.) | Ramuz el e-hadis, 400. sayfa, 6. hadis |
| 13809 | Gaza, umre veya hacdan geldiklerinde, yüksek bir yerde üç defa tekbir alırlar ve sonra, "Lâ ilâhe illallahu vahdehû lâ şerike leh, lehül mülkü ve lehül hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr" derler ve şu mealdeki duayı okurlardı. "Biz vazifeden dönüyoruz, Allah'a tövbe ediyoruz. Rabbımıza ibadet edip secde ediyor ve ona hamd ediyoruz. Allah vaadinde sadıktır. kuluna yardım edip fırkaları hezimete uğratmıştır." | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 6. hadis |
