| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 7295 | Sizden, "Âllah'a şerik koşmamanız, hırsızlık etmemeniz, zina yapmamanız, çocuklarınızı öldürmemeniz, elleriniz ve ayaklarınız arasına ait bir iftirada bulunmamanız ve marufta Bana asi olmamanız üzere"biat alıyorum. Sizden kim bu ahde vefa gösterirse, onun mükafatı Allah'ın üzerinedir. Kim bunlardan birini bozar da bu sebepten dünyada cezalandırılırsa, bu ceza onun için kefaret ve temizliktir. Ve her kimin yaptığını Allah örtmüşse onun durumu Allah'a aittir. İsterse ona azab eder, isterse mağfiret eder. | Ramuz el e-hadis, 6. sayfa, 3. hadis |
| 7313 | Mehdi ile müjdelenin. O Kureyş'ten ve Ehlibeytimden bir kişidir. O insanların ihtilaf ve içtimai sarsıntılar içinde bulundukları bir sırada çıkar. O yeryüzünü, kendinden önce zulüm ve baskı ile doldurulduğu gibi, adalet ve insaf ile doldurur. Ondan yer ve gök ehli razıdır. Ve O malı "Sahâhan" olarak taksim eder. Dediler ki: "Sahâhan nedir?". Buyurdu ki: "Seviye üzere" demektir. Ve ümmeti Muhammed (s.a.s.)'in kalblerini zenginlikle doldurur ve adaleti onları ihata eder. O kadar ki bir munadiye: "Kimin ihtiyacı varsa bana gelsin" diye nida etmesi emrolunduğunda, bir kişiden başka kimse gelmez. O kimse istekte bulunur. O da "Sâdin'e (hazinedara) git, sana versin" der. O da gider ve: "Ben Mehdi tarafından kendisine istediği verilmesi için gönderilen kimseyim" dediğinde hazinedar: "Al " der. O da alır. Fakat aldığını taşımaya gücü yetmez. Bunun üzerine taşıyabileceğini alır, fazlasını geri bırakır. O malla çıkar ama sonra pişman olur ve: "Ümmeti Muhammed'den (s.a.s.) nefis cihetinden en aç gözlüsü herhalde benim. Onların hepsi de bu mala davet olundukları halde benden başkası buna icabet etmedi" diyerek aldığı malı iade etmek ister. Hazinedar da: " Biz verdiğimizi katiyyen geri almayız" der. Bu devir altı, yedi, sekiz veya dokuz sene devam eder. Bundan sonraki hayatta ise hayır yoktur. | Ramuz el e-hadis, 7. sayfa, 7. hadis |
| 7343 | Cibril (a.s.) Bana geldi ve tebessüm ediyordu. "Seni güldüren nedir" dedim, buyurdu ki: "Bir akrabalık Arşa yapışmış, kendisinden kat'ı münasebet eden kimse aleyhinde davada bulunuyor." "Aralarındaki yakınlık ne derecede?" dedim. Buyurdu ki "Beş baba." (Buna gülüyorum.) | Ramuz el e-hadis, 10. sayfa, 6. hadis |
| 7458 | Size şu üç sözü kasemle söyleyeyim: Bir kulun malı sadakadan dolayı katiyyen noksanlaşmaz. Bir kul bir zulme uğrar da, o zulme sabrederse Allah Azze ve Celle o sebeble o kulun izzetini arttırır. Bir kul da isteme kapısını açarsa ( Devamlı olarak başkanlarından isteklerde bulunursa), ona da fakirlik kapısı açılır. | Ramuz el e-hadis, 18. sayfa, 8. hadis |
| 7503 | Gücünüz yettiği ölçüde, müslümanlardan hadleri (cezaları) kaldırın. Şayet müslüman için bir çıkış yolu bulursanız onu tatbik edin. Zira imamın (hakimin) afv etmekte hata etmesi, ceza vermekte hata etmesinden daha hayırlıdır. | Ramuz el e-hadis, 21. sayfa, 10. hadis |
| 7550 | Bir seferde üç müslüman buluşursa, Allah'ın kitabını en iyi okuyan (Fakih olan), en küçükleri de olsa onlara imamlık etsin. İmamlık edince de onların emiri de olur. | Ramuz el e-hadis, 24. sayfa, 14. hadis |
| 7556 | Allah Teala bir kavmi sevdiği zaman onları ibtilaya uğratır. Kim sabrederse ona sabrının karşılığı verilir. Kim de sabretmez şikayete bulunursa, ona da karşılığı verilir. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 5. hadis |
| 7654 | Sizden birisi hiçbir kimsenin olmadığı bir yerde, bir şeyini kaybeder veya bir yardıma ihtiyacı olursa şöyle desin: "Ey Allahın kulları bana imdat ediniz. Ey Allahın kulları bana yardım ediniz." Muhakkak ki her yerde Allah'ın görünmiyen bir kısım kulları bulunur. | Ramuz el e-hadis, 32. sayfa, 7. hadis |
| 7666 | Bir adam iflas ettiği zaman, kendisine bir malı veresiye olarak satmış olan kimse, o malı aynı ile bulursa, bu mala diğer alacaklılardan daha ziyade hak sahibidir. | Ramuz el e-hadis, 33. sayfa, 4. hadis |
| 7780 | Namaza geldiğinizde bizi secde halinde bulursanız, sizde hemen secde ediniz. Lakin o secdeyi (rek'atten) saymayın. Her kim bir rek'ate yetişmiş olursa, o kimse namaza yetişmiştir. | Ramuz el e-hadis, 40. sayfa, 16. hadis |
