No | Hadis Metni | Kaynak |
12473 | Bir kimseye dünya ve ahiret arz olunsa, ahireti alıp dünyayı terk etse, Ona Cennet vardır. Eğer dünyayı alıp ahireti terk ederse, ona Cehennem vardır. | Ramuz el e-hadis, 430. sayfa, 8. hadis |
12479 | Bir kimse aşık olsa ve gizlese, iffetini muhafaza etse ve sabretse, Allah onu affeder ve onu Cennete dahil eder. | Ramuz el e-hadis, 430. sayfa, 14. hadis |
12486 | Bir kimse sabah ve akşam mescide gitmeyi adet edinmiş ise, Allah ona her gidiş gelişi için Cennette bir köşk hazırlar. | Ramuz el e-hadis, 431. sayfa, 6. hadis |
12493 | Bir kimse şu üç şeydan beri olarak ruhu bedeninden ayrılırsa Cennete girer: Kibir, borç ve beylik mal çalmamış olarak.(Ganimete hiyanet etmemiş olmak) | Ramuz el e-hadis, 431. sayfa, 13. hadis |
12496 | Bir kimse Allah yolunda evinden çıksa da ölse veya öldürülse, veya atı veya devesi onu tepse veya onu haşerat ısırsa yahut ta döşeğinde Allah'ın dilediği herhangi bir şekilde ölse, o şehittir ve onun için Cennet vardır. | Ramuz el e-hadis, 432. sayfa, 2. hadis |
12500 | Bir kimse bir âmâyı kırk adım yederse Cenneti hak eder. | Ramuz el e-hadis, 432. sayfa, 6. hadis |
12506 | Bir kimse: "Rabbimin Allah olduğuna, dinimin İslam olduğuna, Peygamberimin (ve Resulumun) Hz. Muhammed (s.a.s.) olduğuna razı oldum" derse, Cennet ona vacib olur. | Ramuz el e-hadis, 432. sayfa, 12. hadis |
12510 | Bir kimse günde yüz kere, "Lâ ilahe illallâhül melikül hakkıl mübîn" derse bu, onun için fakirlikten eman ve kabir yanlızlığından kendisine yoldaş olur ve bununla zenginliği celb etmiş ve Cennetin de kapısını çalmış olur. | Ramuz el e-hadis, 433. sayfa, 4. hadis |
12521 | Bir kimse muhlisen, "Lâ ilahe illallah" derse Cennete girer. Denildi ki: "Halka söyliyeyim mi?" Buyurdu ki, Ben tembelliğe düşmelerinden korkuyorum. | Ramuz el e-hadis, 434. sayfa, 5. hadis |
12523 | Bir kimse her gün üç kere, "Selavatullahu ala Ademe" derse, günahları deniz köpüğünden daha çok olsa da Allah onun günahlarını mağfiret eder ve kendisi Cennette Adem (a.s)a arkadaş olur. | Ramuz el e-hadis, 434. sayfa, 7. hadis |