No | Hadis Metni | Kaynak |
13179 | Bir kul abdesti layıkı ile alırsa, Allah Onun gelOlOr:green'>miş geçOlOr:green'>miş günahlarının mağfiret eder. | Ramuz el e-hadis, 488. sayfa, 2. hadis |
13180 | Kulun imanı, kalbi dOğrulmadan ve kalbi de dili dOğrulmadan dOğrulmaz ve kOmşusu zulmünden eOlOr:green'>min Olmadan da Cennete giremez. | Ramuz el e-hadis, 488. sayfa, 3. hadis |
13181 | On ve daha fazla kişiye aOlOr:green'>mir Olan kimse kıyamet gününde eli bOynuna bağlı Olarak gelir. İyi yaptığı tahakkuk ederse kelepçe çözülür. Kötü ise bağ üzerine bağ artırılır. | Ramuz el e-hadis, 488. sayfa, 4. hadis |
13189 | Bir kul Allah yOlunda Oruç tutarsa, O gün sebebile Allah Onun yüzünü Cehennemden yetOlOr:green'>miş yıllık yere uzaklaştırır. (azada Oruç) | Ramuz el e-hadis, 489. sayfa, 1. hadis |
13190 | Bir mü'OlOr:green'>min kula, yOrgunluk, ağrı, kaygı, hüzün, gam, eza isabet etse, hatta ayağına diken batsa, bunları Allah Onun günahlarına kefaret kılar. | Ramuz el e-hadis, 489. sayfa, 2. hadis |
13194 | Kulağı önden, arkadan kesilOlOr:green'>miş uzunluğuna yarılmış, delinOlOr:green'>miş veya gözü kör hayvan kurban Olmaz. | Ramuz el e-hadis, 489. sayfa, 6. hadis |
13199 | Allah (z.c.hz.) bid'ad (itikat) taşıyan kimsenin, namazını, Orucunu, sadakasını, haccını, umresini, cihadını, farzını ve nafilesini (hiç bir ibadetini) kabul etmez. Ve O kimse hamurdan kıl çıkar gibi islaOlOr:green'>miyetten çıkar. | Ramuz el e-hadis, 489. sayfa, 11. hadis |
13200 | Bir kavim Allahı zikretmeye Otururlarsa, melekler Onları sarar, rahmet Onları kaplar ve üzerlerine itOlOr:green'>minan gelir. Ve Allah (z.c.hz.) bu kimseleri Mele-i Alada zikreder. (Ve Zekere humullahu fi men indek) | Ramuz el e-hadis, 489. sayfa, 12. hadis |
13213 | Bir OlOr:green'>mislümanın üç çOcuğu ölsün de Cehenneme girsin bu Olmaz. Ancak yeOlOr:green'>min yerini bulsun için başka. | Ramuz el e-hadis, 490. sayfa, 12. hadis |
13216 | Allah'a masiyette, sıla-I rahOlOr:green'>mi kesmekte ve malik Olmadığın şeyde sana yeOlOr:green'>min ve nezir yOktur. | Ramuz el e-hadis, 491. sayfa, 2. hadis |