Arama Sonuçları mi O

Enes İbni Mâlik radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem, (çOcuğunun) mezarı başında (bağıra-çağıra) ağlayan bir kadının yanından geçti.

Ona:

Kadın:

Kadın Hz. Peygamber’i tanıyamamıştı. Kendisine, Onun Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Olduğunu söylediler. Bunu duyar duymaz Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in kapısına kOştu, Orada kapıcılar yOktu. (Özür beyân etmek üzere Hz. Peygamber’e):

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem de:

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, “Allah Teâlâ şöyle buyurdu deOlOr:green'>miştir.

“ Dünyada sevdiği bir dOstunu aldığım zaman, (sabredip) ecrini Allah’tan bekleyen mü’OlOr:green'>min kulumun katımdaki karşılığı cennettir.”

Âişe radıyallahu anhâ’dan rivâyet edildiğine göre, kendisi Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e tâun hastalığını sOrmuş, O da şöyle buyurmuştur:

“Tâun hastalığı, Allah Teâlâ’nın dilediği kimseleri kendisiyle cezalandırdığı bir çeşit azaptı. Allah Onu mü’OlOr:green'>minler için rahmet kıldı. Bu sebeple tâuna yakalanmış bir kul, başına gelene sabrederek ve ecrini Allah’tan bekleyerek bulunduğu yerde ikâmete devam eder ve başına ancak Allah ne takdir etOlOr:green'>mişse Onun geleceğini bilirse, kendisine şehit sevabı verilir.”

Bize Vekî' ve Yezîd İbn Hârûn tahdîs ettiler. Lafız Yezîd'indir: Onlar da Kelımes ibnu'l-Hasen'den; O da Abdullah ibn Bureyde'den; O da Abdullah ibnu Mugaffel(R)'den. Abdullah ibn Mugaffel bir kimseyi sapan ile taş atarken gördü de Ona:

— Böyle taş atma! Çünkü Rasûlullah (S) böyle sapan ile taş at­maktan (ümmetini) nehyetti -yâhud sapanla taş atmayı çirkin görürdü-, deOlOr:green'>miştir.

Râvî İbn Mugaffel devamla:

— Şübhesiz bu sapan taşıyle ne av avlanır, ne de düşman para­lanır ve öldürülür. Ancak bu taş bazen diş kırar, bazen de göz çıka­rır, deOlOr:green'>miştir.

Abdullah ibn Mugaffel bunun ardından bir müddet sOnra O kim­seyi yine sapanla taş atarken görmüş de Ona:

— Ben sana Rasûlullah'ın sapan taşı atmayı nehyettiği -yâhud: Bu atışı çirkin gördüğünü- tahdîs edip söylüyOrum da sen hâlâ atma­ya devam ediyOrsun! Artık seninle bundan sOnra şu kadar şu kadar zaman kOnuşmam! deOlOr:green'>miştir

Enes İbni Mâlik radıyallahu anh Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinlediğini söyleOlOr:green'>miştir:

“Allah Teâlâ buyuruyOr ki: “Kulumu, iki gözünü kör etmekle imtihan ettiğim zaman sabrederse, gözlerine karşılık Olarak cenneti veririm.”

Atâ İbni Ebî Rebâh’dan şöyle dediği rivâyet edilOlOr:green'>miştir:

Abdullah İbni Abbâs radıyallahu anhümâ bana:

İbn Abbâs şöyle dedi:

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem:

-“Eğer sabredeyim dersen, sana cennet vardır. Ama yine de sen istersen, sana şifa vermesi için Allah’a dua ederim” buyurdu.

Bunun üzerine kadın:

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem de Ona dua etti.

Ebû Abdurrahman Abdullah İbni Mes’ud radıyallahu anh şöyle dedi:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in, gönderildiği kavim tarafından dövülüp yüzü kanatılan, bir taraftan yüzündeki kanı silen bir taraftan da “Ey Allahım, halkımı bağışla, çünkü Onlar bilOlOr:green'>miyOrlar” diyen bir peygamberi anlatması hâlâ gözleriOlOr:green'>min önündedir.

Ebû Abdullah Habbâb İbni Eret radıyallahu anh şöyle dedi:

Hırkasını başının altına yastık yapmış Kâbe’nin gölgesinde dinlenirken Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e (müşriklerden gördüğümüz işkencelerden) şikâyette bulunduk ve :

Buhârî’nin bir başka rivayetinde ifade, “Peygamber aleyhisselâm hırkasına bürünmüştü. Bizler müşriklerden çOk işkence görüyOrduk” şeklindedir.

Abdullah İbni Mes’ud radıyallahu anh şöyle dedi:

Huneyn Savaşı ganimetlerini taksim ederken Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bazı kişilere diğerlerinden fazla hisse verdi. Akra’ İbni Hâbis’e yüz deve, Uyeyne İbni Hısn’a da bir O kadar verdi. Arapların ileri gelenlerine de O günkü taksimde biraz fazla pay verdi. Bunun üzerine bir kişi:

Ben de:

Bunun üzerine, kızgınlığından Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in yüzü kıpkırmızı kesildi. SOnra şöyle cevap verdi:

“Allah, Mûsâ’ya rahmet etsin. O bundan daha ağır bir ithama maruz kalmıştı da sabretOlOr:green'>mişti.”

Ben (kendi kendime), “Bundan sOnra kimsenin sözünü Resûlullah’a iletmeyeceğim” diye karar verdim.

Ebû Sa'lebe el-Huşenî (R) şöyle deOlOr:green'>miştir: Ben:

— Yâ Nebiyye'llâh! Biz kitâb ehli bir kavOlOr:green'>min diyarında (Şam'­da) bulunuyOruz. Biz müslümânlar bunların kaplarını kullanıp içle­rinde yemek yiyebilir OlOr:green'>miyiz? Yine ben bir av sahasında bulunuyOrum, yayımla, Okumla öğretilmeOlOr:green'>miş köpeğimle, öğretilOlOr:green'>miş köpeğimle av yapabilir OlOr:green'>miyim? Benim için iyi ve dOğru Olan nedir? diye sOrdum.

Allah'ın Peygamberi (S) şöyle cevâb verdi:

—  "Kitâb ehli kaplarına âid zikrettiğin sOrunun cevâbı şöyledir: Eğer siz kitâb ehli kaplarından başka yemek kapları bulursanız, On­ların kaplarından yemeyiniz! Eğer Onların kaplarından başka bula­mazsanız, kitâb ehlinin kaplarını yıkayıp, Onların içinde yiyiniz. (Av mes'elesine gelince:) Yayınla, Okunla Allah adını anarak avlarsan, Onu ye! Allah adını zikrederek öğretilOlOr:green'>miş köpeğinle avladığın avın etini de ye! ÖğretilmeOlOr:green'>miş köpeğinle avladığında avı (diri iken) yeti­şip bOğazlarsan, Onu da ye!"