No | Hadis Metni | Kaynak |
12021 | bir kimse Çarşamba veya Cumartesi günü hacamat olur da, bedeninde abraşlık olursa kendisinden başkasını kınamasın. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 12. hadis |
12026 | bir kimse halkın gördüğü yerde namazını güzel kılar, gizlide ise iyi kılmazsa, bu namazı küçümsemektir ve dolayısı ile Rabbinin makamına ihanet etmiş olur. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 1. hadis |
12027 | bir kimse kendi ile Allah arasındaki hususatı güzel ederse, Allah da halkla onun arasındaki hususatı güzel eder. Kim gizlisini güzel ederse, Allah da aşikaresini güzel eder. Kim ahireti için amel ederse, onun dünyasına Allah kafi gelir. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 2. hadis |
12028 | bir adam Arapçayı güzel konuşursa Farisi konuşmasın, bundan nifak hasıl olur. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 3. hadis |
12029 | bir kimse kalan ömründe güzel amel yapar, geçmiş devirdeki seyyiesi af olunur. bir kimse de, kalan ömrünü fena geçirirse, geçmişinin de hesabı beraber sorulur. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 4. hadis |
12033 | bir kimse insanlar kendisine baksın diye, tefahur için giymek üzere bir elbise alırsa, Allah, o elbiseyi çıkarıncaya kadar onun yüzüne bakmaz. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 8. hadis |
12038 | bir kimse ümmetime, ya bir sünnet ifası veya bid'atın izalesi için bir hadis ulaştırırsa onun makamı Cennettir. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 13. hadis |
12040 | bir kimse bir mü'mini sevindirirse Beni sevindirmiş olur. Kim Beni sevindirirse, Allah indinde bir ahid almış demektir. Kim de Allah'dan bir ahid alırsa, ateş ona asla dokunmayacaktır. | Ramuz el e-hadis, 399. sayfa, 2. hadis |
12041 | Kim bir atı, iki at arasına, geçeceğinden emin olmadan sokarsa bu kumar değildir. Kim de iki at arasına bir atı bunun öne geçeceğinden emin olarak sokarsa işte o kumardır. (İmam-ı Azama göre diğeri de kumar) | Ramuz el e-hadis, 399. sayfa, 3. hadis |
12042 | bir kimse bir ev halkına sevinç sokarsa, Allah bu sürurdan bir melek yaratır ve bu melek kıyamete kadar o kimse için istiğfar eder. | Ramuz el e-hadis, 399. sayfa, 4. hadis |