No | Hadis Metni | Kaynak |
12140 | bir kimse bir müslümana bir sözle yardım etse, veya onun için bir adım yürüse, Allah onu kıyamette Peygamberler ve Resullerle emin olarak haşr eder ve buna karşılık kendisine, Allah yolunda öldürülmüş yetmiş şehid sevabı verilir. | Ramuz el e-hadis, 406. sayfa, 6. hadis |
12203 | bir kimse abdestli yatar ve o gece ölürse şehid olarak ölür. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 1. hadis |
12204 | bir kimse Rey'de (Horasan'da) bir gün oruçla ve namazla gecelerse diğer yerlerde oruçlu ve namazlı olarak bin gece geçirmiş olur. Horasan'ın hayırlı yeri Nişabur ve Hirev (Herad)dır, sonra Belh'dir. Sonra Rey ve Kazvine düşmanın galib gelmesinden korkarım. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 2. hadis |
12205 | bir kimse kusurlu bir şeyi açıklamadan satarsa devamlı olarak Allah'ın gadabında ve melaikenin lanetinde olur. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 3. hadis |
12221 | Kim özürsüz olarak Cuma'yı terkederse, bir dinar tasadduk etsin. Bulamazsa yarım dinar versin. | Ramuz el e-hadis, 412. sayfa, 3. hadis |
12264 | Kim, kıyamet gününe şu üç şeyden beri olarak gelirse, Cennete dahil olur. Kibir, ganimete hiyanet ve borç. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 7. hadis |
12325 | bir kimse, davet edilmeden bir kavim üzerine girer ve yemek yerse, fasık olarak girer ve kendisi için helal olmayanı yemiş olur. | Ramuz el e-hadis, 419. sayfa, 13. hadis |
12352 | bir kimse hayvana binse ve şu duayı okusa: "Sübhânellezî sehhara lenâ hâzâ ve mâ künnâ lehû mukrinîn" ve inmeden ölse o kimse şehid olarak ölür. | Ramuz el e-hadis, 421. sayfa, 14. hadis |
12360 | Kim ana-babasının veya birinin kabrini halis ve muhlis olarak ve mağfiret umarak ziyaret ederse, mebrur bir hac sevabı alır ve kim de bunu adet edinmişse, kendi kabri de melaikenin ziyaretgahı olur. | Ramuz el e-hadis, 422. sayfa, 8. hadis |
12422 | bir kimse sabah namazını cemaatle kılsa ve sonra güneş doğuncaya (işrak vaktine) kadar Allah'ın zikri ile meşgul olarak otursa, sonra iki rek'at namaz kılsa, tam tam tam bir hac ve bir umre sevabı alır. | Ramuz el e-hadis, 426. sayfa, 14. hadis |