| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12399 | Bir kimse kalbinden ihlas ile kelime-i şehadeti; "En lâ ilâhe illallah ve enne Muhammeden abdühû ve Rasûlühû" derse Cennete girer ve Cehennem ateşi ona dokunmaz. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 5. hadis |
| 12415 | Bir kimse geçim zorluğuna sabrederse, Allah (z.c.hz.) onu Cennetül Firdevs'te istediği yerde iskan eder. | Ramuz el e-hadis, 426. sayfa, 7. hadis |
| 12450 | Bir kimse ilmi alimlere tefahur için veya meclislerinde sefihlerle mücadele için tahsil ederse, o kimse Cennetin kokusunu dahi duyamaz. | Ramuz el e-hadis, 429. sayfa, 1. hadis |
| 12457 | Bir kimse islamı ihya için ilimden bir bab taleb ederse, Cennette Peygamberlerle arasında bir fark kalır. | Ramuz el e-hadis, 429. sayfa, 8. hadis |
| 12470 | Bir kimse üç kızın idaresini deruhde eder de, onları terbiye eder ve onları evlendirir ve onlara ihsan ederse ona Cennet vardır. | Ramuz el e-hadis, 430. sayfa, 5. hadis |
| 12471 | Bir kimse iki kızı veya iki kız kardeşi veya iki teyzeyi veya iki halayı veya iki ninenin idaresini deruhde ederse, o Cennette Benimle şöyledir. Eğer üç olurlarsa geniş geniş. Eğer dört veya beş olursa, ey Allah'ın kulları ona yetişin, ona borç verin, onunla ortaklık yapın. | Ramuz el e-hadis, 430. sayfa, 6. hadis |
| 12473 | Bir kimseye dünya ve ahiret arz olunsa, ahireti alıp dünyayı terk etse, Ona Cennet vardır. Eğer dünyayı alıp ahireti terk ederse, ona Cehennem vardır. | Ramuz el e-hadis, 430. sayfa, 8. hadis |
| 12500 | Bir kimse bir âmâyı kırk adım yederse Cenneti hak eder. | Ramuz el e-hadis, 432. sayfa, 6. hadis |
| 12506 | Bir kimse: "Rabbimin Allah olduğuna, dinimin İslam olduğuna, Peygamberimin (ve Resulumun) Hz. Muhammed (s.a.s.) olduğuna razı oldum" derse, Cennet ona vacib olur. | Ramuz el e-hadis, 432. sayfa, 12. hadis |
| 12510 | Bir kimse günde yüz kere, "Lâ ilahe illallâhül melikül hakkıl mübîn" derse bu, onun için fakirlikten eman ve kabir yanlızlığından kendisine yoldaş olur ve bununla zenginliği celb etmiş ve Cennetin de kapısını çalmış olur. | Ramuz el e-hadis, 433. sayfa, 4. hadis |
