No | Hadis Metni | Kaynak |
13682 | Abdest bozmaktan çıktıklarında "Gufrâneke" (Bizi mağfiret et) derlerdi. | Ramuz el e-hadis, 530. sayfa, 7. hadis |
13688 | Bayram günü sokağa çıktıklarında başka bir yoldan dönerlerdi. | Ramuz el e-hadis, 530. sayfa, 13. hadis |
13691 | Harp zamanı (ashabına) hitap ettiğinde, bir yay kirişine dayanarak konuşur, Cuma günü hitap ettiğinde bir asaya dayanarak konuşurlardı. | Ramuz el e-hadis, 531. sayfa, 3. hadis |
13693 | Bir hanımı nikahlamak istediğinde ona "cefne"yi hatırlatırdı. (Cefne-Bir sini. Burada maddeten geçim genişliğini ifade etmek için kullanılmıştır.) | Ramuz el e-hadis, 531. sayfa, 5. hadis |
13704 | Mescide girdikleri zaman: "Allahümme salli ala Muhammedin ve sellim aleyhi" der, şu duayı okurlardı: "rabbiğfirlî zünûbî veftahlî ebvâbe rahmetike." Ve mescidden çıktıklarında da yine salatü selam getirdikten sonra şöyle dua ederlerdi: "rabbiğfirlî zünûbî veftahlî ebvâbe fadlike." | Ramuz el e-hadis, 532. sayfa, 3. hadis |
13708 | Evine girdiklerinde, "Yanınızda yenecek bir şey var mı?" diye sorarlardı. Bir şey olmadığı söylenince de, "Ben oruçluyum" buyururlardı. (Öğleden evvel) | Ramuz el e-hadis, 532. sayfa, 7. hadis |
13710 | Hasta ziyaretine gittiği zaman şöyle derlerdi: "Senin için (zararlı) bir durum yoktur. İnşallah bu, günahlardan temizlenmektir." | Ramuz el e-hadis, 532. sayfa, 9. hadis |
13712 | ramazan ayı girdiğinde nezdindeki her esiri bırakır ve her istiyene verirlerdi. | Ramuz el e-hadis, 532. sayfa, 11. hadis |
13718 | Dua ettiklerinde, ellerini kaldırır ve ellerini (duadan sonra) yüzlerine sürerlerdi. | Ramuz el e-hadis, 533. sayfa, 5. hadis |
13741 | Sofrası kaldırıldığı zaman şöyle derlerdi: "Elhamdülillahi hamden kesîran, tayyiben, mübâreken fîh, Elhamdülillahillezi kefânâ ve âvânâ gayru mekfiyyin velâ mekfûrin velâ müveddain velâ müstağnâ anhü rabbina." (Mübarek, halis ve pek çok hamd ile Allaha hamd ederiz. Hamd olsun o Allah'a ki, bize kafi geldi. Bizi barındırdı. rabbimiz hiç bir şeye muhtaç değildir. Nimetine nankörlük edilmez, nimeti terk olunmaz ve onun nimetinden müstağni kalınmaz.) | Ramuz el e-hadis, 534. sayfa, 12. hadis |