No | Hadis Metni | Kaynak |
12016 | Kim ki ömrünün uzun ve rızkının ziyade olmasından hoşlanırsa, ana babasına ihsanda bulunsun ve akrabasını yoklasın. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 7. hadis |
12017 | Kim ömrünün uzun, rızkının geniş olmasından, kötü akıbetten korunmaktan ve duasının da kabul olmasından hoşlanırsa sıla-i rahim yapsın. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 8. hadis |
12018 | Bir Kimse ashabımın hepsini sever, baştacı eder ve onlara dua ederse, Allah kıyamet gününde Cennette onu ashabla beraber kılar. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 9. hadis |
12022 | Bir Kimse bir yerde bir kuyu kazarsa etrafında kırk arşına kadar başkasının hayvanlarına yatak yeri kazmasına izin yoktur. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 13. hadis |
12023 | Bir Kimse kırk gün zahire ihtikarı etse kırk gün Allah'ın zimmetinden beri olur. Hangi muhit ki aralarında bir Kimse aç olarak sabahlarsa, onlar Allah'ın zimmetinden beri olur. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 14. hadis |
12024 | Müslümanların zahirelerini ihtikar eden Kimseye, Allah ya cüzzam veya iflas verir. | Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 15. hadis |
12026 | Bir Kimse halkın gördüğü yerde namazını güzel kılar, gizlide ise iyi kılmazsa, bu namazı küçümsemektir ve dolayısı ile Rabbinin makamına ihanet etmiş olur. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 1. hadis |
12027 | Bir Kimse kendi ile Allah arasındaki hususatı güzel ederse, Allah da halkla onun arasındaki hususatı güzel eder. Kim gizlisini güzel ederse, Allah da aşikaresini güzel eder. Kim ahireti için amel ederse, onun dünyasına Allah kafi gelir. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 2. hadis |
12029 | Bir Kimse kalan ömründe güzel amel yapar, geçmiş devirdeki seyyiesi af olunur. Bir Kimse de, kalan ömrünü fena geçirirse, geçmişinin de hesabı beraber sorulur. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 4. hadis |
12032 | Bir Kimse Medine ehlini ona zulüm ederek korkutursa, Allah da onu korkutur. Allah'ın, melaikenin ve insanların laneti onların üzerine olur ve kıyamet gününde Allah onların ne farz ve ne de nafile amellerini kabul eder. | Ramuz el e-hadis, 398. sayfa, 7. hadis |