Arama Sonuçları duası Bu

Hızlı Erişim Linki: https://www.hadisarabul.com/hadisbul/48190-duasi-Bu/20

NoHadis MetniKaynak
11870 Bütün mü'min ve mü'minata dua eden hiç bir kul yoktur ki, Allah geçmiş veya kıyamete kadar gelecek bütün mü'min ve mü'mineler namına ona duasının misli ile mukabelede Bulunmasın.Ramuz el e-hadis, 385. sayfa, 9. hadis
12017 Kim ömrünün uzun, rızkının geniş olmasından, kötü akıbetten korunmaktan ve duasının da kaBul olmasından hoşlanırsa sıla-i rahim yapsın.Ramuz el e-hadis, 397. sayfa, 8. hadis
12074 Bir adam duasının kaBul olmasını ve sıkıntıdan kurtulmasını isterse, darlığa uğrayana yardım etsin.Ramuz el e-hadis, 401. sayfa, 8. hadis
12100 Bir kimse günde yirmi beş veya yirmi yedi kere, erkek ve kadın müminlere dua ederse, o kimse kendisi için dünyaya rızık ihsan edilen ve duası kaBul olanlardan olur.Ramuz el e-hadis, 403. sayfa, 3. hadis
12179 Bir kimse haramdan bir lokma yerse, kırk gün namazı kaBul olunmaz ve kırk sabah duası kaBul olmaz. Haramın bitirdiği et Cehenneme daha layıktır ve haramın bir lokması da et bitirir.Ramuz el e-hadis, 409. sayfa, 4. hadis
13287 Ya Selman, ibtilaya uğrıyan kimsenin duası makBuldür. Öyleyse dua et, duadan da istediğini dile sen dua et, Ben "amin" diyeyim.Ramuz el e-hadis, 497. sayfa, 6. hadis
14243

Ebû Mâlik Hâris İbni Âsım el-Eş’arî radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle Buyurdu:

“Temizlik imanın yarısıdır. Elhamdülillah duası mizânı, sübhânellah ve elhamdülillah sözleri ise yer ile gökler arasını sevap ile doldurur. Namaz nurdur; sadaka Burhandır; sabır ziyâdır. Kur’an senin ya lehinde ya da aleyhinde delildir. Herkes sabahtan (pazara çıkar) nefsini satar; kimi onu âzâd kimi de helâk eder.”

Müslim,Tahâret 1. Ayr ca bk.Tirmizî, Daavât 86ı
14332

Âişe radıyallahu anhâ şöyle dedi:

“Allah’ın yardımı erişip fetih gerçekleşince...” âyeti indikten sonra Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem kıldığı her namazda mutlaka “Rabbimiz, seni tenzih ederim, seni hamd ile anarım. Allahım! Beni bağışla ...” derdi. Buhârî, Ezân 123, 139; Megâzî 5, Tefsîru sûre (110), 1; Müslim, Salât 219, 220

Buhârî’nin Sahîh’i (Ezân 139, Tefsîru sûre (110), 2) ile Müslim’in Sahîh’inde (Salât 217) Âişe radıyallahu anhâ’dan rivayet edilen bir başka hadis de şöyledir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem rükû ve secdelerinde:

“Allahım! Seni tenzîh ederim. Rabbimiz! Sana hamdederim. Allahım! Beni bağışla!” duasını pek sık tekrarlardı. Bu sözüyle o, Kur’an’a imtisal (ve âyeti fiilen tefsir) ederdi.

Müslim’in rivayetinde de (Salât 218) şöyle denilmektedir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem vefatından önce, “Seni hamdinle tesbih ve tenzih eder, bağışını diler, tövbe ederim” duasını sık sık tekrar ederdi.

Hz. Âişe diyor ki:

Ey Allah’ın Resûlü! Yeni yeni söylediğinizi duyduğum Bu cümleler nedir?diye sordum. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem: “Ümmetimle ilgili olarak benim için bir işaret tayin edilmiştir. Onu gördüğüm zaman Bu kelimeleri söylerim. Bu işaret, Nasr sûresi’dir” Buyurdu.

Yine Müslim’in bir başka rivayetinde (Salât 220), Bu husus şöyle yer almaktadır:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, “Ben Allah’ı ulûhiyet makamına yakışmayan sıfatlardan tenzih eder ve O’na hamdederim” sözlerini sık sık söyler olmuştu.” Hz. Âişe diyor ki:

“Sübhânallah ve bi hamdihî, estağfirullah ve etûbü ileyh” sözlerini görüyorum ki, pek sık söylüyorsun?” dedim.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:

“Rabbim bana ümmetim içinde bir alâmet göreceğimi bildirdi. Onu gördüğümden Bu yana “sübhânellah ve bi hamdihî estağfirullah ve etûBu ileyh” sözünü çok söylerim. Ben o alâmeti, Mekke’nin fethine işaret eden “Allah’ın yardımı ulaşıp Fetih gerçekleşince ve insanların grup grup Allah’ın dinine girdiklerini gördüğünde Rabbini hamd ile tesbih et ve O’ndan mağfiret dile. Çünkü Allah tövbeleri çok çok kaBul edendir” (meâlindeki Nasr) sûresi’nde gördüm,” Buyurdu.

Müslim, Salat 220
14370

Ömer İbni Hattâb radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle Buyurdu:

“Bir kimse, geceleri okuduğu zikir ve duasını okumadan veya tamamlayamadan uyur da, sonra onu sabah namazı ile öğle namazı arasında okursa, gece okumuş gibi sevap kazanır.”

Müslim, Müsâfirîn 142. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Tatavvu’ 19; Tirmizî, Cum’a 56; Nesâî, Kıyâmü’l-leyl 65; İbni Mâce, İkâme 177