| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12691 | Allah bir kimsenin hAyrını murad ederse, onu dinde fakih kılar. | Ramuz el e-hadis, 447. sayfa, 9. hadis |
| 12692 | Allah bir kimsenin hAyrını murad ederse, onu dinde fakih eder ve onu doğruya irşad eder. | Ramuz el e-hadis, 447. sayfa, 10. hadis |
| 12745 | Allah (z.c.hz.) o kulu mesrur etsin ki, Benim kavlimi işitti, iyi dinledi, onu belledi ve onu bilmiyenlere anlattı. Nice fakih vardır ki, fakih değildir. Nice fıkıh hamili de kendinden daha fakih olana hadisi aktarabilir. Üç şey vardır ki, onların aleyhine müslüman kişinin kalbinde gılli-gış yoktur: Allah için yapılan amelin ihlası; Müslümanların imamlarına hayırhah olmak; Müslüman cemaatinden Ayrılmamak. Eğer sen onlara dua edersen, o arkalarından onlara yetişir. | Ramuz el e-hadis, 452. sayfa, 4. hadis |
| 12921 | Şehidin kanı yerde kurumadan onun Cennetteki zevceleri, Ayrıldıkları yerde yavrularını bırakmış iki kuş gibi koşuşurlar. Her birinin elinde Cennet elbiseleri ile, Öyle ki yanlız onlar bütün dünya ve içindekilerden hayırlıdır. | Ramuz el e-hadis, 468. sayfa, 1. hadis |
| 13047 | Kalbler birbirine yabancı olmadan, sözler birbirinden Ayrılmadan ana-baba bir, kardeşler farklı dinlerden olmadıkça kıyamet kopmaz. | Ramuz el e-hadis, 477. sayfa, 13. hadis |
| 13124 | Ayrı din salikleri birbirine varis olamaz. Bir milletin diğer millete şehadeti de muteber olamaz. Ümmeti Muhammed (s.a.v)'in şehadeti müstesna. Zira onun diğerlerine şehadeti caizdir. | Ramuz el e-hadis, 483. sayfa, 9. hadis |
| 13138 | "La ilahe illallah Muhammedür Resulallah" a şehaded eden bir müslümanın kanı, ancak şu üç halden biri sebebi ile helal olabilir: Zinakar dul (veya evli). Cana karşı can ve dinini terk etme, cemaatten Ayrılma. | Ramuz el e-hadis, 484. sayfa, 10. hadis |
| 13288 | Ya Selman, Bana buğz etme dininden Ayrılırsın. Sordu ki: "Ya Resulallah Sana nasıl buğz edebilirim?" Buyurdu ki, araba buğz edersen Bana buğz etmiş olursun. | Ramuz el e-hadis, 497. sayfa, 7. hadis |
| 13596 | Yeni bir elbise giydiğinde onu gömlek, imame yahud rida diye adıyla anar sonra şöyle derlerdi: "Allahümme lekel hamdü, ente kesevtenîhi, es'elüke min hayrihî ve hayri mâ suni'a lehû, ve eûzubike min şerrihi ve şerri mâ suni'a lehû": (Allahım Hamd sana mahsustur. Bunu bana Sen giydirdin. Onun hAyrını ve onunla yapılanın hAyrını Senden niyaz ederim. Onun şerrinden ve onunla yapılan şeyin şerrinden de Sana sığınırım) | Ramuz el e-hadis, 524. sayfa, 15. hadis |
| 13821 | Ashabından bir kimse ile karşılaştığında o kalkınca kendileri de kalkardı. Ve o şahıs gidinceye kadar kendileri Ayrılmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında elini eline alır, o şahıs bırakmadıkça kendileri elini bırakmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında kulağına bir şey söylemek isterse ona yaklaşır, o kişi Ayrılmadıkça kendileri ondan Ayrılmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 5. hadis |
