No | Hadis Metni | Kaynak |
13800 | Namazda secdeden kalkarken bir ellerine dayanarak kalkarlardı. (Son zamanlarında) | Ramuz el e-hadis, 538. sayfa, 13. hadis |
13804 | Seferden gelince Ehl-i Beytinin çocukları tarafından karşılanırlardı. | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 1. hadis |
13805 | Gece kalkıp Kur'an okuduklarında, bazen engin, bazen sesli okurlardı. | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 2. hadis |
13808 | Kendisine yemek gelince, "Bismillah" derler yemeği yerlerdi. Sonra da bitince şu duayı okurlardı: "Allahım muhakkak ki Sen, yedirdin, içirdin, zengin kıldın, mal verdin, hidayet ettin ve seçtin, (mümtaz kıldın) Allahım verdiğin nimetten Sana hamd olsun" | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 5. hadis |
13809 | Gaza, umre veya hacdan geldiklerinde, yüksek bir yerde üç defa tekbir alırlar ve sonra, "lâ ilâhe illallahu vahdehû lâ şerike leh, lehül mülkü ve lehül hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr" derler ve şu mealdeki duayı okurlardı. "Biz vazifeden dönüyoruz, Allah'a tövbe ediyoruz. Rabbımıza ibadet edip secde ediyor ve ona hamd ediyoruz. Allah vaadinde sadıktır. Kuluna yardım edip fırkaları hezimete uğratmıştır." | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 6. hadis |
13813 | Namazların tek rek'atlarında yere ilişmeden kalkarlardı. | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 10. hadis |
13815 | Rükua veya secdeye vardıklarında şöyle derlerdi: "Subhâneke ve bi hamdike estağfiruke ve etûbu ileyke." | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 12. hadis |
13817 | Namaz için "iftitah tekbiri" aldığında parmaklarını açık tutarlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 1. hadis |
13820 | Gömlek giymeye sağ taraftan başlarlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 4. hadis |
13821 | Ashabından bir kimse ile karşılaştığında o kalkınca kendileri de kalkardı. Ve o şahıs gidinceye kadar kendileri ayrılmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında elini eline alır, o şahıs bırakmadıkça kendileri elini bırakmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında kulağına bir şey söylemek isterse ona yaklaşır, o kişi ayrılmadıkça kendileri ondan ayrılmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 5. hadis |