| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 11283 | De ki: "Ya Rabbi, kulağımın şerrinden, gözümün şerrinden, dilimin şerrinden, kalbimin şerrinden ve nefsi arzularımın şerrinden Sana sığınırım." | Ramuz el e-hadis, 335. sayfa, 10. hadis |
| 11285 | De ki: "Subhânel melikil guddûs, Rabbül melâiketi verrûh, Culliletis semâvatü vel ardu bil izzeti vel ceberût" ( Vahşetten şikayet eden birisine bu tesbih tavsiye edilmiştir.) | Ramuz el e-hadis, 335. sayfa, 12. hadis |
| 11291 | Fıkhın azı, ibadetin çoğundan hayırlıdır. Kul, Allah'a halis olarak ibadet ederse, fıkıh ona öğretilir. Cehil olarak da kişiye, aklını beğenmek yeter. İnsanlar iki sınıftır: Mü'min ve cahil. Öyle ise sen mü'mine eza etme, cahille de bulunma. | Ramuz el e-hadis, 336. sayfa, 5. hadis |
| 11293 | Cennetin kapısında durdum. Gördüm ki, oraya girenler fakirlerdir. Vakitli adamlar ise (hesap için) mahpusturlar. Cehennem ehli ise tutulmuyor, Cehenneme sürülüyor. Cehennemin kapısında durdum, girenlerin hemen hepsi kadındı. | Ramuz el e-hadis, 336. sayfa, 7. hadis |
| 11295 | Bu minberimin ayakları Cennete tesbit edilmiştir. | Ramuz el e-hadis, 336. sayfa, 9. hadis |
| 11303 | İlmi gizleyene her şey lanet eder. Denizdeki balık ve gökteki kuş bile. | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 3. hadis |
| 11307 | Cennetteki huriler yakut ve mercan gibidirler. Adam onlardan birinin yüzüne bakar da, kendini onun yanağında, aynada gördüğünden daha berrak görür. Onların incilerinin en ednası şark ile garbı ışıklandırır. Ona bakış, üstündeki yetmiş kat elbiseden iliğine kadar işler. | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 7. hadis |
| 11312 | Allah (z.c.hz.)'nin Musa (a.s.)'a levha levha verdikleri meyanında şu da vardı: "Bana ve ebeveynine şükret. Allah'ın sana verdiği nimetlere karşı sen de ver. Ömrün de uzatıldı. Temiz bir hayatla yaşatıldın ve dünyadan daha hayırlısına döndürüleceksin." | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 12. hadis |
| 11313 | O (Keler) İbrahim (a.s.)'ın ateşine üflüyordu. (Keleri öldürmeyi emretmiştir.) | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 13. hadis |
| 11314 | Beni İsrail'den iki kişi arkadaş idiler. Birisi günahkar diğeri ise ibadeti hususunda çalışkandı. Çalışkan olan diğerini günah üzere gördükçe "Vazgeç" diyordu. Onu bir gün bir günah üzere buldu da ona yine şöyle dedi: "Vazgeç." Bunun üzerine o günahkar olan dedi ki: "Beni yalnız bırak. Rabbim seni bana gözcü mü gönderdi.?" Diğeri ise dedi ki: "Vallahi Allah seni mağfiret etmez ve Cennetine sokmaz. "İkisinin de ruhu kabz olundu ve Rabbül aleminin huzurunda içtima ettiler. (Günahkar olan abid olana) "Beni tanıdın mı? Veya önünde olana kadir oldun mu?" Allah Teala da günahkar olana buyurdu ki: "Git Rahmetimle Cennete gir." Abid içinde: "Ötekini Cehenneme götürün" buyurdu. | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 14. hadis |
