Arama Sonuçları okursa Allah

Hızlı Erişim Linki: https://www.hadisarabul.com/hadisbul/6183-okursa-Allah/20

NoHadis MetniKaynak
12571 Bir kimse "Kul hüvAllahü Ehad" suresini ikiyüz kere okursa, Allah onun iki yüz senelik günahını affeder.Ramuz el e-hadis, 438. sayfa, 9. hadis
12572 Bir kimse dört halden kaçınmak şartıyla "İhlas" suresini yüz kere okursa Allah onun elli senelik hatasını affeder. Cana, mala, ırza dokunmaz ve içkiden korunursa.Ramuz el e-hadis, 438. sayfa, 10. hadis
12573 Bir kimse bin kere "İhlas" okursa, kendini Allah (z.c.hz.)den satın almış olur.Ramuz el e-hadis, 438. sayfa, 11. hadis
12574 Bir kimse her farz namazdan sonra on kere "İhlas" okursa, Allah (z.c.hz.) kendisine rızai şerifini ve mağfiretini lazım kılar.Ramuz el e-hadis, 438. sayfa, 12. hadis
12575 Bir kimse Cuma namazından sonra yedişer kere, "Kul hüvAllahu ehad, Kul eûzü birabbil felak, kul eûzü bi Rabbin nâsi" surelerini okursa, Aziz ve Celil olan Allah bu sebeble onu diğer Cuma'ya kadar zarar ve kötülüklerden korur.Ramuz el e-hadis, 439. sayfa, 1. hadis
12576 Bir kimse bir gecede bin ayet okursa Allah'a, kendinin yüzüne güler bulduğu halde mülaki olur. "Ya ResulAllah bin ayet okumaya kimin gücü yeter?" diye sorulunca, ResulAllah: "Bismillahirrahmanirrahim Elhâkümüttekâsür"ü sonuna kadar okudu da şöyle buyurdu: Nefsim yed-i kudretinde olana yemin ederim ki, bu sure bin ayete bedeldir.Ramuz el e-hadis, 439. sayfa, 2. hadis
13940 Bir meclisten kalkınca mutlaka şu duayı okurlardı: "Sübhaneke Allahümme Rabbî ve bi hamdike, lâ ilâhe illâ ente, estağfirüke ve etûbü ileyke" Ve şöyle buyururlardı: Her kim bulunduğu meclisten kalktığında bunları okursa o meclisteki hataları bağışlanır.Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 10. hadis
14370

Ömer İbni Hattâb radıyAllahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Bir kimse, geceleri okuduğu zikir ve duasını okumadan veya tamamlayamadan uyur da, sonra onu sabah namazı ile öğle namazı arasında okursa, gece okumuş gibi sevap kazanır.”

Müslim, Müsâfirîn 142. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Tatavvu’ 19; Tirmizî, Cum’a 56; Nesâî, Kıyâmü’l-leyl 65; İbni Mâce, İkâme 177