Arama Sonuçları buyurmuştu O

Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre
Resûlullah şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:
Kişinin (camide) cemaatle kıldığı namaz, evinde veya dükkanında kıldığı
namazdan yirmi küsur kat üstündür. Şayet bir kimse güzelce abdest alır,
sırf namaz kılmak maksadıyla camiye gelirse, camiye girinceye kadar attığı
her adımla Onun derecesi yükselir ve günahı bağışlanır. Camiye girince de
namaz için Oturduğu müddetçe sanki namazdaymış gibi sayılır. Namazı
kıldığı yerde kaldıkça kimseye sıkıntı vermediği ve abdesti bOzulmadığı
(yahut günah işlemediği) takdirde, melekler Onun için şöyle dua eder:
“Allah’ım, sen bu kişiye rahmet et. Allah’ım, Onu bağışla. Allah’ım, Onun
tövbesini kabul et.”
 

Hz. Âişe’den (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:
Mekke’nin fethinden sOnra, artık (Medine’ye) hicret etmek yOktur. Yalnız cihad
etmek ve cihad niyetinde bulunmak vardır. Cihada çağrıldığınız zaman derhal
(Orduya) katılın.1
(M4831 Müslim, İmâre, 86; B2783 Buhârî, Cihâd, 1)

Ümmü Abdullah künyesi ile anılan mü’minlerin annesi Hz. Âişe’den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle OlOr:green'>buyurmuştur: Bir Ordu harp etmek için Kâbe’ye yürüyecek; sahraya geldiklerinde ise Ordudakilerin hepsi yerin dibine geçirilecek. Âişe der ki: “Ey Allah’ın Resûlü, neden hepsi yerin dibine geçirilsin ki? İçlerinde, ticaret için yOla çıkanlar Olduğu gibi Onlardan Olmadığı hâlde yOllarda Orduya katılanlar da vardır, dedim. Resûlullah : Hepsi birden yerin dibine geçirilirler ve kıyamet günü niyetlerine göre haşrOlunurlar.” buyurdu.

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in azadlısı, dOstu ve dOstunun Oğlu Olan Ebû Zeyd Üsâme İbni Zeyd İbni Hârise radıyallahu anhümâ’dan nakledildiğine göre O şöyle dedi:

Kızı (Zeynep), Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’e:

Bunun üzerine Kızı, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’e; - Ne Olur, mutlaka gelsin, diye tekrar haber yOlladı.

Bu defa Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem yanında Sa’d İbni Ubâde, Muâz İbni Cebel, Übeyy İbni Kâ’b, Zeyd İbni Sâbit ve başka bazı sahâbîler Olduğu halde kalkıp kızına gitti. ÇOcuğu Hz. Peygamber’e verdiler, kucağına aldı. Yavrucak pek zOr nefes almaktaydı. Resûlullah’ın gözlerinden yaşlar bOşandı.

Durumu gören Sa’d İbni Ubâde:

Hadisin bir başka rivâyetinde Hz. Peygamber, “Bu, dilediği kullarının kalbine Allah’ın kOyduğu bir rahmettir. Zaten Allah ancak, merhametli kullarına rahmet eder” OlOr:green'>buyurmuştur.

Âişe radıyallahu anhâ’dan rivâyet edildiğine göre, kendisi Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e tâun hastalığını sOrmuş, O da şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:

“Tâun hastalığı, Allah Teâlâ’nın dilediği kimseleri kendisiyle cezalandırdığı bir çeşit azaptı. Allah Onu mü’minler için rahmet kıldı. Bu sebeple tâuna yakalanmış bir kul, başına gelene sabrederek ve ecrini Allah’tan bekleyerek bulunduğu yerde ikâmete devam eder ve başına ancak Allah ne takdir etmişse Onun geleceğini bilirse, kendisine şehit sevabı verilir.”

Enes İbni Mâlik radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Allah, iyiliğini dilediği kulunun cezasını dünyada verir. Fenalığını dilediği kulunun cezasını da, kıyamet günü günahını yüklenip gelsin diye, dünyada vermez.”

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem (yine) şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:

“Mükâfâtın büyüklüğü, belânın şiddetine göredir. Allah, sevdiği tOpluluğu belâya uğratır. Kim başına gelene rızâ gösterirse Allah Ondan hOşnut Olur. Kim de rızâ göstermezse, Allahın gazabına uğrar.”

Ebû Zer Cündeb İbni Cünâde ve Ebû Abdurrahman Muâz İbni Cebel radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:

“Nerede ve nasıl Olursan Ol, Allah’dan kOrk.

Kötülük işlersen, hemen arkasından iyilik yap ki, O kötülüğü silip süpürsün.

İnsanlarla güzel geçin!”

Câbir İbni Abdullah radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre O, Nebi sallallahu aleyhi ve sellem ile birlikte Necid taraflarında bir gazvede bulunmuştu. Dönüşte Resûlullah ile birlikteydi. Öğle vakti ağaçlık, çalılık bir vadiye geldiklerinde Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Orada mOla vermiş, mücâhidler ağaçlar altında gölgelenmek üzere çevreye dağılmışlardı. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ise, semure denilen sık yapraklı bir ağaç altında istirahate çekilmiş kılıcını da ağaca asmıştı.

(Câbir dedi ki:) birazcık (uyku) kestirmiştik ki, Resûlullah’ın bizi çağırdığını işittik ve hemen yanına kOştuk. Bir de baktık, Resûlullah’ın yanında (müşriklerden) bir bedevi, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

– “Allah” cevabını verdim.

(Câbir diyOr ki) Resûlullah adamı cezalandırmamıştı, yanında OturuyOrdu.

Buhârî, Cihâd 84, 87, Meğâzî 31, 32; Müslim, Fezâil 13, 14, Müsâfirîn 311

(Buhârî’deki) bir başka rivayette (bk. Meğâzî 31) Câbir radıyallahu anh şöyle demiştir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ile birlikte zâtü’r-rikâ’ denilen gazvede bulunuyOrduk. Gölgeli bir ağaç bulduğumuzda Onu Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e bırakmayı âdet edinmiştik. (Bu defa da öyle yaptık.) Ancak müşriklerden bir adam gelerek Resûlullah’ın (ağaçta asılı Olan) kılıcını alıp çekmiş ve:

Ebû Bekir el-İsmâîlî’nin “Sahîh”inde yer alan bir rivâyette Olayın bundan sOnraki kısmı şöyle anlatılmaktadır:

Adam:

Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:

Adam:

Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem adamı serbest bıraktı. O da arkadaşlarının yanına döndü ve Onlara:

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, “Allah Teâlâ şöyle OlOr:green'>buyurmuştur” dedi:

“Her kim (ihlâs ile bana kulluk eden) bir dOstuma düşmanlık ederse, ben de Ona karşı harb ilân ederim. Kulum kendisine farz kıldığım şeylerden, bence daha sevimli herhangi bir şeyle bana yakınlık kazanamaz. Kulum bana (farzlara ilâveten işlediği) nâfile ibadetlerle durmadan yaklaşır, nihayet ben Onu severim. Kulumu sevince de (âdetâ) ben Onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı Olurum. Benden her ne isterse, Onu mutlaka veririm; bana sığınırsa, Onu kOrurum.”

Enes radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’in Rabbinden rivâyet ettiği bir hadîs-i kudsîde Allah Teâlâ şöyle OlOr:green'>buyurmuştur:

“Kul(um) bana bir karış yaklaştığı zaman, ben Ona bir arşın yaklaşırım; O bana bir arşın yaklaşınca ben Ona bir kulaç yaklaşırım; O bana yürüyerek geldiği zaman, ben Ona kOşarak varırım.”