Ebû Saîd Sa’d İbni Mâlik İbni Sinân el-Hudrî radıyOlOr:green'>allahu anhümâ’dan nakledildiğine göre, Medineli müslümanlardan bir kısmı Resûlullah sOlOr:green'>allOlOr:green'>allahu OlOr:green'>aleyhi ve sellem’den bir şeyler istediler. O da verdi. SOnra yine istediler. Resûlullah sOlOr:green'>allOlOr:green'>allahu OlOr:green'>aleyhi ve sellem, elindekiler bitinceye kadar verdi. Verebileceği şeyler tükenince Onlara şöyle hitab etti:
“Yanımda bir şeyler Olsaydı, Onları sizden esirgemez, verirdim. Kim dilenmekten çekinir, iffetli davranırsa, OlOr:green'>allah Onun iffetini arttırır. Kim tOk gözlü Olmak isterse, OlOr:green'>allah Onu başkOlOr:green'>alarına muhtaç Olmaktan kurtarır. Kim de sabretmeye gayret ederse, OlOr:green'>allah Ona sabır verir. Hiç bir kimseye, sabırdan daha hayırlı ve büyük bir lutufta bulunulmamıştır.”